Rozjeżdżanie Północy II, czyli dookoła Świdwia

Kolejny dzień zwiedzania terenów na północ od Szczecina. Wyszła pętelka tak mniej więcej dookoła Rezerwatu Świdwie. 
Tytuł właściwie powinien brzmieć: "nie jedzcie truskawek przed jazdą rowerem". Ja zjadłem i z planowej większej pętli wyszła mniejsza i to ledwie dałem radę dojechać... Zwykle truskawki ze śmietaną nie działają na mnie w ten sposób, ale cóż  bywa, a może po prostu przejazd przez miejscowość nomen omen Stolec wywołał skojarzenie w moim organizmie :)
Wracają do meritum. Od Węgornika pojechałem szutrówką w kierunku Tanowa, aby odbić za mostem na Gunicy w kierunku Bartoszowa. Nie znałem tej drogi a na mapie wyglądała zachęcająco. Niestety piach, piach i piach. Lepiej jednak od razu jechać na Grzepnice, są dziury ale jest bardziej twardo. Szutrówka z Węgornika też nieciekawa, po naprawie jaka była na wiosnę, jest mniej dziur ale jest sypko i koszmarnie się kurzy.
Do Bartoszewa dotarłem jak po sznurku, pomimo kilku krzyżujących się dróg w lesie. Akurat wprost nad jezioro.


Jezioro Bartoszewo

Z Bartoszewa pojechałem w kierunku Dobrej, z zamiarem poznania DDR do przejścia granicznego w Buku. Niestety przejechałem Dobrą a DDR nie znalazłem. Znalazłem ją od drugiej strony, ale nie chciało mi się już nią wracać. Wiem gdzie nie skręciłem więc będzie na następny raz. 
Dalej wzdłuż granicy z postojem nad jeziorem Stolsko. Czysta woda i malownicze. Tam też po drodze spotkałem Psa Beskerwilów, czyli owczarka na 3 nogach z błękitnymi oczami. Pies robi niesamowite wrażanie. Brrrry.


Jezioro Stolsko

Ze Stolca dalej wzdłuż granicy do Dobieszczyna. Stamtąd miałem zamiar pojechać w kierunku Nowego Warpna i na rondzie w kierunku Trzebieży aby poszukać nad Jeziorem Piaski wieży widokowej, której z żoną jakoś nie znaleźliśmy. Niestety bulgoty z brzucha skłoniły mnie do weryfikacji planów ;) i przez Zalesie dotarłem do Węgornika.


Droga z Zalesia


.