Bajkowa Puszcza Bukowa

Pogoda jest zbyt ładna, aby coś nie pokombinować tak, aby wybrać się na rower póki jeszcze słońce świeci. Czasami to się udaję :).
Trasa niebyt oryginalna, czyli przez Wielgowo do Puszczy Bukowej. Ale za to jakie widoki. Zdjęcia nawet w jednej dziesiątej nie oddają klimatu puszczy w zachodzącym słońcu nie mniej:





Zjazd drogą górską (powyżej jej początek)  to już prawie bajka, żal mi było nawet się zatrzymać aby zrobić fotkę :) Zakręt za zakrętem w pośród bajecznie kolorowych krajobrazów. Pięknie :)
Z wyjechaniu z Puszczy skierowałem się przez Zdroje w kierunku centrum, ot aby nakręcić trochę kilometrów. Po drodze miałem bardzo nietypowe spotkanie. Jadąc obok lotniska zauważyłem samolot kołując asfaltówką po, której nigdy samoloty nie jeżdżą. Nie mogłem się powstrzymać aby się nie pościgać z samolotem:). Dość szybko go doszedłem, ale na wyprzedzenie to już miejsca nie było i tak rysował skrzydłami po wysokiej trawie.


dawaj kto szybszy :)


mam Cię :)

Ze spotkania za samolotem dwa wnioski: Samolot śmierdzi gorzej niż dwusuw i sypie piachem w oczy jadąc nawet relatywnie wolno.

Dalej pojechałem w kierunku centrum, po drodze wymyśliłem, że zajrzę na Wyspę Pucką o zmroku. Co uczyniłem.


Pełnia nad działkami

Wracając do domu, odkryłem jeszcze jeden aspekt wymiany torowisk na Gdańskiej, którego nie widać jadąc samochodem. Robotnicy przy okazji  "wykosili" wszystkie latarnie i jest ciemno jak w d..ie. W miejscach, gdzie nie świecą akurat przejeżdżające auta nie widać nawet po czym się jedzie, a dziur na drodze jest dużo. Żeby do jazdy po mieście trzeba było zakładać na rower oświetlenie jak do jakiegoś lasu ciemnego to już jest jakaś masakra. Ot Szczecin.

Po za tym było bardzo, bardzo fajnie :)

P.S. Jadąc w kierunku Wielgowa minąłem się z słynnym Jarkiem Gadzikiem. Ja go poznałem, on mnie nie. Widocznie nie jestem tak znany :)