I Szosowy Maraton Dookoła Jeziora Miedwie

Pierwszy szosowy maraton w moim życiu zaliczony. Po prawdzie to na wpół szosowy ;), bo pojechałem w kategorii rower inny, czyli na góralu. Zdecydowałem się właściwie w ostatniej chwili, więc nie było nawet czasu aby pomyśleć o innych oponach niż terenowe.

Skutkiem zapisu w przeddzień maratonu, było dopisanie mnie do przedostatniej grupy która starowała, czyli rokowania na jazdę w jakieś większe grupie marne. Na szczęście w praktyce okazało się, że trafiłem razem z Krzyśkiem, Arkiem i jeszcze dwom innymi mocnymi zawodnikami. Od startu poszło mocne tempo i reszta grupy została urwana jeszcze przed zjazdem promenady. Pojechaliśmy w pięciu. Krzysiek i Arek poszli tak ostro, że o mało nie zgubiłem koła już na samym początku jazdy. Jakoś nie jestem przyzwyczajony do jazdy na mtb z prędkością około 35 km/h i więcej. Również do wchodzenia w zakręty z takim prędkościami i w każdym przód naszego pociągu lekko mi uciekał. I tak do Warnic nasz mały pociąg pędził mijając zawodników, którzy wystartowali wcześniej. Na czele przeważnie Krzysiek i Arek. Tak to dojechaliśmy do Warnic. Tam kolejny zakręt i znów lekko straciłem na zakręcie i gdy przycisnąłem troszkę mocniej aby dociągnąć to… pociągnęło mnie, ale w łydce. Skurcz, chwila odpuszczenia i pociąg odjechał. W sumie i tak wcześniej, czy później to by się stało, ale szkoda, że akurat przed wjazdem na odcinek pod wiatr.

Od tego momentu dostosowałem tempo jazdy do moich możliwości i walczyłem ze skurczami, które próbowały, co jakiś czas łapać mnie w łydki. Aż do okolic Ryszewka jechałem sam. Tam udało mi się złapać mieszaną grupkę szosowo-trekkingową i jechałem z nimi do dawnej drogi nr 3. Tempo było liche 20-24, więc jak wyszliśmy na wspomnianą drogę i nikt się nie kwapił do szybszej jazdy do wyszedłem na czoło i zacząłem rozpędzać grupę 23..25…27…i skurcz w nogę. Jak ją rozmasowałem do grupa było 100 metrów z przodu. Łydka twarda jak kamień i zimna jak lód. Do końca już jechałem sam. A wiatr dmuchał tęgo. W sumie i tak udało mi się prawie wszystkich z tej grupki dogonić i wyprzedzić. Plus mnóstwo innych zawodników. Szczególnie na górce przed Starym Czarnowem. Na podjeździe pod Kołbacz łyknął mnie peleton szosowców jadących dystans mega. Szkoda, że akurat pod górkę. Jeszcze tam kogoś po drodze wyprzedziłem i meta. Czas 2:17:58. Miejsce 47 open i 13 w kategorii. W sumie nie najgorzej. Myślę jednak, że mogło być trochę lepiej. Miałem bardzo fajną grupę i szkoda, że nie udało mi się jechać z nimi dłużej. Nauczka na przyszłość: więcej magnezu i zakryte łydki jak będzie tak zimno. Dzięki Arek i Krzysiek i spółka.

Po maratonie pogadałem ze spotkanymi znajomymi, zjadłem lichy obiadzik i pojechałem do domu, aby się ogarnąć i wróciłem na dekoracje i losowanie nagród. Dekoracja jako to zwykle bywa, ale za to losowanie nagród to duża niespodzianka. Nagród było…5. W zestawieniu ilością nagród w maratonie MTB to mały szok. Generalnie i tak jestem zadowolony, że pojechałem. Kolejne nowe doświadczenia. Trzeba doskonalić technikę i mieć mocno na uwadze wychładzanie organizmu.
Czas oficjalny: 2:17:56
Miejsce: 47 open, 13 M4

PS. Taka ciekawostka - w sumie to był... trzeci Maraton Szosowy Dookoła Jeziora Miedwie. Ale owszem pierwszy organizowany przez STC.



Fotki za startu © Fotografia Stargard


i trasy © Fotografia Stargard