Rozjeżdżanie północy, czyli do Trzebieży z Dorotką

Korzystają z pobytu nad Świdwiem postanowiłem trochę pozwiedzać rowerowo Północ. Oczywiście północ w sensie terenów na północ od Szczecinie. Nie są to dla mnie tereny całkiem nieznane, ale jak przystało na szczecińskiego "południowca" odwiedzane rzadko.
Dziś nawet udało mi się namówić żonę na wycieczkę. Owszem potrafi jeździć na rowerze, ale czyni to tylko przy jakiś specjalnych okazjach :) Ostatni raz...eeee....dwa lata temu przy okazji pobytu w Cieszynie nad jeziorem Siecino.
No to dziś z grubej rury od  razu dystans maratonu :) Magnesem była przepiękna trasa przez Puszczę Wkrzańską, unikalne jezioro Piaski i lody, a może coś więcej w Trzebieży. Do tego idealna pogoda. Ja zabrałem swojego Axisa, a Dorotka była skazana na rower znajomych, który średnio do niej pasuje. Wpadłem więc na pomysł, że pierwszy etap skończymy w TOEE w Zalesiu i tam wypożyczymy coś bardziej komfortowego. Efekt tej zamiany był średnio udany. Owszem Rometem z TOEE jechało się lepiej, ale z to siodełko miał zdecydowanie mniej komfortowe. W efekcie od połowy trasy słyszałem już uwagi dotyczące tylko jednego aspektu, a konkretniej części ciała. Po za tym było OK :)


Dorotka na "no name" z koszykiem, ale z to z wygodnym siodełkiem

Trasa z Zalesia najpierw leśną drogą nr 14, potem 18 w kierunku jeziora Piaski. Jak dla mnie te drogi to genialne drogi dla rowerów, choć wiadomo, że ich przeznaczenie jest inne. A mianowicie jak najsprawniej wywieźć jak największą ilość drewna z lasu. No może jeszcze jakby się paliło to ugasić czym prędzej, bo jak się spali samo z siebie to kasy nie będzie, a jak się zetnie i wrzuci do pieca w ramach współspalania to będzie i to sporo. Ot taka gospodarka leśna.
Nad jeziorem chwilka odpoczynku i sesja foto ;)


Zgrany duet

Od przesiadki na Rometa do Trzebieży udało nam się utrzymywać prędkość w granicach 17 km/h, czyli całkiem przyzwoicie. Nie mniej na miejscu starczyło czasu tylko na lody i kontemplacje widoków.


Zalew Szczeciński
Trzeba było wracać, bo TOEE wypożycza rowery tylko do 15.30, a przewidywałem, że tempo w drodze powrotnej może spaść... ;)
Rzeczywiście w sumie to początku jak wjechaliśmy na drogę 14 za "bocznicą do drzewa ekspedycji" to odezwało się niedopasowanie siodełek. Rometa i moje żony :)
Nie mniej droga nadal malownicza i bardzo przyjemna. I tak nieśmiesznie dojechaliśmy do TOEE, tam przesiadka na "no name". Uff jak ulga i uśmiecha na twarzy ;). Jeszce tylko 3 km po piachu i koniec wycieczki.
Podsumowując: bardzo fajna trasa. Dorotka spokojnie dała radę.
Jak się rozwiną moje dalsze plany eksploracji północy zobaczymy. Obiektywnie nie powinienem za dużo jeździć, no ale kusi...:)
Do trasy dodane 10 km, bo zapomniałem stravę "odpauzować" za Piaskami i nie policzyło, choć krechę przez las narysowało.