Barwy jesieni i...kwitnący rzepak?

Dziś znów do lasu. Trzeba nacieszyć się złotą polską jesienią. Tym razem kierunek Puszcza Bukowa. Wybrałem drogę przez ul. Kozią a później Bukowe i podjazd na "grzbiet kołowski" Drogą Górską. W okolicy Kijewka podjąłem próbę penetracji nowego kierunku, ale dość szybko droga mi się skończyła. W Puszczy Bukowej  zimno. Około 10 stopni, a na "nizinach" w słońcu było 15, mimo to mnóstwo spacerowiczów, biegaczy i rowerzystów. Z "gór" tym razem zjechałem przez Dobropole, a dalej do Starego Czarnowa drogą owocową. Co ciekawe na niektórych śliwach są jeszcze owoce. Pomarszczone, zeschnięte, ale od biedy jadalne :)
W Starym Czarnowie wymyśliłem, że tym razem  w kierunku domu pojadę przez Dębinę i Rekowo. Droga dobrze znana, ale do tej pory jakoś nie łączyłem tego kierunku z Puszczą.


Takie tam jesienne widoczki. Niestety jeszcze nie znalazłem czasu aby coś podziałać w kierunku naprawy aparatu   

Właśnie tam, na odcinku między Dębiną a Kołbaczem spotkała mnie spora niespodzianka. Słoneczko, cieplutko  i nagle doleciał mnie intensywny zapach ...kwitnącego rzepaku. Z wrażenia aż przestałem pedałować. Co to jesień czy wiosna? Za chwilę moim oczom ukazało się w pełnej okazałości pole kwitnącego rzepaku.


Październikowy rzepak

Nie znam się na rolnictwie, ale to chyba jakaś anomalia. Na tyle dziwna, że zacząłem wypatrywać krążących pszczółek. Niestety aż tak dobrze nie było. Za to spotkałem wilgę, która zadaje się, że już powinna odlecieć do ciepłych krajów.
Dalsza droga upłynęła mi już bez niespodzianek. Nie licząc błota na drodze między Rekowem a Jezierzycami. Potem jeździłem po liściach, aby usunąć błoto z opon. Nawet nieźle działają.
Tempo  było dziś spacerowe.