Marchia Wkrzańska

Wycieczka na drugą stronę granicy, gdzie asfalty są równe,kierowcy mili i ścieżek rowerowych dostatek - tylko wiatr tak jak i u nas zwykle w oczy;)
Trasa generalnie po terenach zamieszkiwanych ongiś przez słowiańskie plemię Wkrzan a po ich wytępieniu i asymilacji niedobitków nazwanych przez germańskich najeźdzców Marchią Wkrzańską.
Start spod netto w Łęknicy (zwanej obecnie Locknitz). Tym razem zwyciężyło poranne lenistwo i niechęć do jazdy przy + 5 stopniach - więc transport rowerów autem zamiast nudnego przebijania się przez Szczecin.
Na dobry początek trzeba było pogłaskać kotka.



Po dopieszczeniu mruczka obraliśmy z Abarthem kierunek na Pozdawilk. W tymi kierunku niestety nie ma ścieżki rowerowej ale za do na szosie asfalt idealnie równy i pomimo koszmarnego wiatru wiejącego w prawe ucho tempo było całkiem niezłe. W Pasewalk ups.. Pozdawilk chwila na ogrzanie przemarzniętej szczęki i ucha protestującego tępym bólem przed takim traktowaniem. Przy okazji - blokowiska jako żywo jak nasze, nawet podobny układ parkingów i nasadzonej zieleni. Co ciekawe to większość bloków z wielkiej płyty nawet nie ocieplona. Hmmm niemieckie slumsy :(

Dalej na północ - pod wiatr. Na szczęście droga a właściwie malownicza ścieżka rowerowa prowadzi przez lasy Puszczy Wkrzańskiej, więc nie było tak źle. A krótkie fragmenty bez ścieżki prowadziły przez równie urocze miejsca.


Złota niemiecka jesień.

Niestety przez większą cześć drogi nie można było sprawdzić czy w niemieckich lasach też jest wysyp grzybów, bo prowadzi ona obok poligonu Bundeshwery o czym informują gęsto rozmieszczone tablice.


Niemieckiego nie znam ale informacje zawierająca słowo Truppen .. podpisane przez Herr Komendanta, dość skutecznie zniechęca do szukania podgrzybków :)

Następny przystanek to Turzegłowy. Miasteczko, które po upadku NRD zasłynęło ponad 50% bezrobociem. Teraz wyludnione w 60% i posiadające ciekawą rekonstrukcję osady Wrzan oraz zamkowego podgrodzia. Ale to temat na inną wycieczkę.
Troszkę zmarznięci odpuściliśmy sobie zwiedzanie i pokręciliśmy w kierunku Wkryujścia po drodze zaliczając Kcynię.


Kcynia zwana Eggesin.Postój pod kościołem


Kcynia. Ulica Szczecińska :)

We Wkryujściu obowiązkowo kultowa fishbuła :)


Fishbuła ze śledziem Bicmarckiem Niestety troszkę rozmyta.

Spożyta na klimatycznym kutrze.



Po zaspokojeniu głodu, krótka wycieczka po mieście z zaliczeniem największych atrakcji... :)


czyli marynarza...


rybaka...


oraz kultowej ławeczki dla krasnali :)

Dodatkowo rzut oka na:


jachty


nabrzeża


oraz wizyta naZamku Książąt Pomorskich.
W zamku tym umarła Anna Jagiellonka.

Pogoda niestety przestała dopisywać, ciemne chmury i lodowaty wiatr nie wróżyły nic dobrego więc dość szybko udaliśmy się w drogę powrotną.
Po drodze rzut oka na Zalew Szczeciński


Śmiałkowie na łódce, czyli prawdziwy Niemiec fal się nie lęka

W cichej wiosce Luckow zatrzymaliśmy się aby obejrzeć pomnik niemieckich żołnierzy



oraz kościół z XVIII wieku



W kościele (ewangelickim - żeby nie było wątpliwości) niespodzianka nie tylko otwarty i dostępny do zwiedzania ale i poczęstunek na zbłąkanych wędrowców.


Może i skromnie ale jednak - ciasteczko i picie.

W samym kościele oprócz standardowego ołtarza, ławek kilka stoliczków przy których można usiąść, odpocząć, poczęstować się i poczytać np biblię lub pisma religijne, które są ogólnodostępne.
Niby nic ale w porównaniu z naszymi zakratowanymi i zawartymi na głucho kościołami szokuje.

Pokrzepieni duchową strawą raźno pokręciliśmy w kierunku Zajezierza, mijając poligon od drugiej strony. Co by nie było wątpliwości to oprócz tablic są i inne znaki.


Axis poczuł się dumny :)

Po drodze znów fragmentami bardzo malownicza ścieżka rowerowa i miłe spotkania...


Klacz "Adolfina". Tleniona blondi z pomalowanymi paznokciami (kopytami). Uwaga daje się głaskać :)

Droga do Łęknicy bez przygód nie licząc coraz większego zimna i coraz ciemniejszych chmur. W mieście jeszcze rzut oka na cmentarz żołnierzy rosyjskich.



Wieczna sława bohaterom sowieckiej armii głosi napis na pomniku - hmmm szacunek dla wroga nawet po śmierci. Jednak można...

Podsumowując bardzo udana wycieczka pomimo jesiennej aury. Niektóre miejsca warte głębszego poznania jak będzie ...cieplej.