Góry Sowie dzień III dwie przełęcze

Troszkę zmęczyły mnie już kamienie, błoto, korzenie i wykroty. Dziś uciekłem na asfalt. W planie zaliczenie dwóch przełęczy, czyli przejazd tam i z powrotem przez Góry Sowie i sentymentalna wizyta w miejscu spędzania wakacji.

Na początek podjazd z Sierpnicy na Sokolec. To już jest sama w sobie niezła przełęcz. A to tylko rozgrzewka. Tak się zastanawiam, jak to jest, gdy człowiek wychodzi z podwórka i do najbliższej miejscowości musi pokonać 210 metrów w pionie. Z średnim nachyleniem prawie 10%. Z Sokolca fajny zjazd i pod górę w stronę Pieszyc.


Muszę przejechać, gdzieś tam na drugą stronę

Poszło nad spodziewanie łatwo, pomimo fatalnej nawierzchni. Jak człowiek zapomni o Stravie to można jechać nawet pod najgorszą górkę. Młynek, po drodze, przystanki na fotkę. Jakie to ma znaczenie, że średnia wyjdzie poniżej 10 km/h.



Prawdziwe góry


Jest przełęcz

Z przełęczy mega zjazd. 10 km w dół i 450 metrów spadku terenu. Do tego idealnie gładki asfalt. Wow. Po ilości mijanych szoszonów widać, ze to ich miejscowa Mekka. Fotek nie ma, bo …kręciłem filmik. Jak ogarnę obróbkę to wrzucę.
Z Pieszyc elegancką drogą do Bielawy.

No proszę

Cały czas wzdłuż gór. I pierwsza burza, która mnie złapała. Przeczekana w wiacie przystankowej z sympatycznymi babciami. Pogadaliśmy sobie.


Góry Sowie

Z Bielawy do Ostroszowic i sentymentalna wizyta w Wiatraczynie. Tam druga burza, przeczekana u rodziny, totalnie zaskoczonej moją wizytą. Ot tak niespodzianka.


Do Wiatraczyna

Po dość obfitym obiedzie trzeba był wspiąć się na Przełęcz Wolimborską. Do Jodłownika, gdzie zaczyna się podjazd niestety nie dojechałem znów sentymentalną drogą wzdłuż pól, bo zamieniła się w rzekę. Trzeba było klasycznie asfaltem.
Tym razem podjazd był trudniejszy. Dłuższy, chyba bardziej stromy, no i obiad ciążył na żołądku. Do tego wilgotność powierza 100%. Kapało na mnie z drzew, kapało i ze mnie ;)


Na podjeździe

Takie widoczki

Jest przełęcz

Zjazd fajny, ale nie tak malowniczy i długi jak poprzedni. Tym razem już bez filmiku, a i też fotek. Z mokrą jezdnią, na którą przed chwilą woda naniosła żwiru, i co jakieś czas przepływały mini rzeczki nie ma żartów.
Z Woliborza w kierunku Wałbrzycha długo droga prowadziła lekko w dół. Znów wzdłuż gór tym razem po ich drugiej stronie.Po drodze różne fajne widoki.




Jak jest w dół to musi być kiedyś w górę. I było… Od 60 do 72 kilometra cały czas pod górkę. Niby nie wiele z 2-4 %, ale 12 km non stop…
Potem już z górki do Głuszycy i znów pod górkę do Sierpnicy.Dwa kilometry przed metą dopadła mnie trzecia ulewa z gradobiciem. Drzewo, pod którym się schowałem dość szybko przeciekło. W ciągu 5 minut od rozpoczęcia deszczu po ulicy płynęły spore strumienie wody. Ryjąc sobie raźno pobocze. Cóż taki teren.


Tęcza przed burzą

Na kwaterę wróciłem mokry. Ciepły prysznic, był przyjemny jak nigdy.
W sumie mile spędzony dzień ;) 1,5 km w pionie ukręcone.

P.S. Znalazłem tunel ze złotym pociągiem. A nawet dwa. Teraz nie wiem, który wybrać...