Do Wirowa

Rano tradycyjne już rozmyślanie - gdzie by tu pojechać, aby nie było nudo. Tym razem wymyśliłem, że pojadę zobaczyć chyba ostatnie już jezioro w okolicy, którego nie widziałem, czyli Jezioro Wirów. Przy okazji zaliczę kawałek nieznanej drogi z Gryfina w kierunku na Linie.
Wyjazd dopiero o 9:30 bo coś zimny ranek był a kurtki nie chciało mi się brać. Droga do Gryfina bez przygód cały czas pod zimny wiatr.
Z Gryfina na Linie miła niespodzianka droga całkiem malownicza, pełna lekkich hopek więc jechało się bardzo przyjemnie, pomimo dziurawego asfaltu - na przeciwnym pasie ruchu jest lepszy.  Za wsią Wirów zjechałem na brzeg jeziora, niestety nie dało się go objechać w koło, bo ktoś kupił cześć terenu i droga się kończy pod bramą. Jezioro całe dookoła zarośnięte drzewami. Może z drugiej strony widok byłby lepszy, ale tam już nie dotarłem.


Jezioro Wirów

Czując narastający zimny wiatr i widząc coraz ciemniejsze chmury postanowiłem już nie kombinować i kierować się mniej więcej w kierunku domu. Pojechałem przez Chwarstnicę i Sobieradz w kierunku Dzenina.


Droga Sobieradz- Dzenin teżhopki

Z Dzenina zabawiłem się w odkrywce i zamiast grzecznie asfaltówką do Garda to pojechałem żwirówką przez pola- okazało się, że do Żelisławca. Na drodze spotkałem stado bażantów i dwie sarny. Niestety wszystkie zwierzaki zdążyły czmychnąć zanim wyjąłem aparat.
Aleja kasztanowców nie dała rady i jest sfotografowana :). Fajna droga.


Aleja usychających kasztanowców

Z Żelisławca pojechałem już dobrze znaną drogą w kierunku Starego Czarnowa i dalej już przez Wielgowo do domu. Po drodze cały czas dokuczał dość zimny, silny wiatr. Czasami pomagał ale w większości boczy albo w twarz. Ogólnie trasa na odcinku Gryfino - Starcze Czarnowo bardzo fajna, bo prawie ciągle składająca się z niewielkich wzniesień. 

Trasa przejechana na 0,5 wody z sokiem, 0,25 coli i 1 bananie. Po urlopie wzrósł mi o 1 % poziom tłuszczu w organizmie więc tym razem był  "fat burning" a nie tylko jazda na cukrze :). Ot taki cel co by nie było nudno.