Do centrum

Kolejna z popołudniowych jazd kiedy kierunek wycieczki definiują nie chęci krajoznawcze ale lada chwila zapadający zmrok, czyli bezpieczeństwo na ścieżce rowerowej. Właśnie.... Nie jest z natury czepliwy ale to co się wyprawia pod elektrownią na Gdańskiej a konkretnie pod Estakadą Pomorską zaczyna być naprawdę wkurzające. Nie dość, że nawierzchnia ścieżki rowerowa składa się w tej chwili wyłącznie z dziur, błota i biomasy spadającej z tirów, to służy za parking dla tych ostatnich.


Dla nie wtajemniczonych ta część asfaltu ograniczona białą linią to jest ścieżka rowerowa.

Co by nie było, że to incydentalny przypadek rzut oka w drugą stronę


Wczorajsza sytuacja nie jest wyjątkiem. Taka sytuacja w tym miejscu powtarza się nagminnie.

Zadam retoryczne pytania, którędy ma jechać rowerzysta? Górą - nie wolno, chodnikiem nie wolno i jak widać po jego stanie grozi to poważnym uszkodzeniem roweru. Więc? Co na to policja a może oficer rowerowy zainteresuje się tematem zanim dojdzie do tragedii, bo w coraz więcej rowerzystów jeździ po prostu górą obok pędzących samochodów i w którymś momencie to się źle skończy. A kto będzie winny? Biker, bo nie jechał ścieżką rowerową.
Zastanawiam się dlaczego tiry nie parkują na terenie portu, lub elektrowni lub po prostu pod estakadą. Ciekawe jaki "geniusz" wymyślił taki sposób składowania i dowożenia biomasy do elektrowni.

Po za tym wycieczka standardowa. Cały czas z pilnowaniem pulsu, który jak się na niego zerka to utrzymują się w normie, przy przyzwoitej prędkości. Co prawda dzisiejszy odczyt trochę zaniżony, bo spotkałem koleżankę i z nią gadałem z 10 min przy pulsie pewnie poniżej 100 :), ale i tak jest OK.
W drodze powrotnej spotkanie z najdłuższym pociągiem w życiu. Znów pod estakadą. Wagony przejeżdżały dosłownie 15 minut non stop. Leniwie z 5 km/ godz. ale jednak pociąg po prostu nie miał końca.  W efekcie troszkę mi się zmarzło i dziś coś w gardle drapie.
Poniżej jego mały fragment.


i jechał i jechał....

Na ścieżce do Dąbia interwałowo aby się rozgrzać.